Polska Misja Katolicka 
w Dreźnie


Eucharystia 


„Najświętsza Eucharystia dopełnia wtajemniczenie chrześcijańskie. Ci, którzy przez chrzest zostali wyniesieni do godności królewskiego kapłaństwa, a przez bierzmowanie zostali głębiej upodobnieni do Chrystusa, za pośrednictwem Eucharystii uczestniczą razem z całą wspólnotą w ofierze Pana. Zbawiciel nasz podczas Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, kiedy został wydany, ustanowił eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi swojej, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak umiłowanej Oblubienicy - Kościołowi powierzyć pamiątkę swej Męki i Zmartwychwstania: sakrament miłosierdzia, znak jedności, węzeł miłości, ucztę paschalną, w której pożywamy Chrystusa, w której dusza napełnia się łaską i otrzymuje zadatek przyszłej chwały” (KKK 1322-1323). 

                                                                                      
                                                                              Źródło: https://niedzieliska.diecezja.tarnow.pl/index.php /parafia/zycie-sakramentalne/11-eucharystia 

Najświętsza Eucharystia 

Najbardziej czcigodnym sakramentem jest Najświętsza Eucharystia, w której sam Chrystus Pan jest obecny, ofiaruje się oraz jest spożywany i dzięki której Kościół ustawicznie żyje i wzrasta. Wierni powinni z największym szacunkiem odnosić się do Najświętszej Eucharystii, biorąc czynny udział w jej sprawowaniu najczcigodniejszej Ofiary, z największą pobożnością i często przyjmując ten sakrament i adorując Go z największą czcią. Duszpasterze wyjaśniając naukę o tym sakramencie, powinni starannie pouczać wiernych o tym obowiązku. 

Sprawowanie Eucharystii 

Sprawowanie Eucharystii jest czynnością samego Chrystusa i Kościoła, w której Chrystus Pan, przez posługę kapłana, siebie samego, obecnego substancjalnie pod postacią chleba i wina, skład w ofierze Bogu Ojcu, a wiernym- daje się jako, jako duchowy pokarm. 
W zgromadzeniu eucharystycznym Lud Boży gromadzi się w jedno, pod przewodnictwem biskupa lub pozostającym pod jego władzą prezbitera, działających w osobie Chrystusa oraz wszyscy obecni wierni, czy to duchowni, czy świeccy łączą się w uczestnictwie, każdy we własny sposób, odpowiednio do zadań i święceń liturgicznych. Sprawowanie Eucharystii tak należy zorganizować, aby wszyscy uczestnicy uzyskali z niej jak największe owoce, dla osiągnięcia których Chrystus Pan ustanowił eucharystyczną Ofiarę. 

Uczestnictwo w Najświętszej Eucharystii

Każdy ochrzczony, jeśli tylko prawo tego nie zabrania, może i powinien być dopuszczony do przyjęcia Komunii Świętej. Dzieci wtedy można dopuścić do Komunii Świętej, gdy posiadają wystarczające rozeznanie i są dokładnie przygotowane, tak aby stosownie do swojej możliwości rozumiały tajemnicę Chrystusa oraz mogły z wiarą i pobożnością przyjąć Ciało Chrystusa. Jednakże dzieciom, które znajdują się w niebezpieczeństwie śmierci wolno udzielić Najświętszej Eucharystii, gdy potrafią różnić Ciało Chrystusa od zwykłego chleba i mogą z szacunkiem przyjąć Komunię Świętą. 

Obowiązkiem rodziców oraz tych, którzy ich zastępują, jak i również proboszcza troszczyć się, aby odpowiednio przygotować dzieci do przyjęcia Komunii Świętej po wcześniejszej sakramentalnej spowiedzi. 

Do Komunii Świętej nie należy dopuszczać ekskomunikowanych lub podlegających interdyktowi, po wymierzeniu lub deklaracji kary, jak również innych osób trwających z uporem w jawnym grzechu ciężkim. 

Kto ma świadomość grzechu ciężkiego, nie powinien bez sakramentalnej spowiedzi odprawiać Mszy Świętej, ani przyjmować Komunii Świętej, chyba że istnieje poważna racja i nie ma sposobności wyspowiadania się. W takim przypadku należy pamiętać o wzbudzeniu w sobie aktu żalu doskonałego, który zawiera w sobie zamiar wyspowiadania się jak najszybciej. 

Kto przyjął już Najświętszą Eucharystię może ją ponownie przyjąć tego samego dnia jedynie podczas sprawowania Eucharystii, w której uczestniczy. 

Przystępujący do Najświętszej Eucharystii powinien przynajmniej na godzinę przed przyjęciem Komunii Świętej powstrzymać się od jakiegokolwiek pokarmu i napoju, z wyjątkiem tylko wody i lekarstwa. Natomiast Kapłan, który sprawuje Najświętszą Eucharystię dwa lub trzy razy w ciągu dnia może coś spożyć przed drugim lub trzecim sprawowaniem, chociażby nie zachodziła przerwa jednej godziny. 

Osoby, które chorują, są w podeszłym wieku oraz osoby, które się nimi zajmują nie muszą przestrzegać wyżej wymienionej zasady. 

Każdy wierny po przyjęciu po raz pierwszy Najświętszej Eucharystii ma obowiązek przyjmować ją przynajmniej raz w roku. Ten nakaz powinien być wypełniony w okresie wielkanocnym, chyba że dla słusznej przyczyny wypełnia się go w innym czasie w ciągu roku. 

Czas i miejsce sprawowania Najświętszej Eucharystii

Eucharystię można sprawować i udzielać w każdym dniu i o każdej godzinie, z wyjątkiem przypadków wykluczonych przepisami liturgicznymi. 
Eucharystię należy sprawować w miejscu świętym, chyba że w poszczególnym wypadu czego innego domaga się konieczność; w takim wypadku Eucharystia winna być sprawowana w odpowiednim miejscu. 
Ofiarę eucharystyczną należy sprawować na ołtarzu poświęconym lub pobłogosławionym. Poza miejscem świętym, można użyć odpowiedniego stołu, zawsze jednak z obrusem i korporałem. 
Dla słusznej przyczyny i za wyraźną zgodą ordynariusza miejsca wolno kapłanowi sprawować Eucharystię w świątyni jakiegoś Kościoła lub wspólnoty kościelnej nie mającej pełnej jedności z Kościołem katolickim, z wykluczeniem zgorszenia.



Źródło: https://zapytaj.wiara.pl/pytanie/pokaz/850c4